تاریخچه لجن فعال در تصفیه خانه های فاضلاب:
سابقه فرایند لجن فعال به اوایل دهه 1880 میلادی برمی گردد که در آن دکتر Dr.Angus Smith تحقیقاتی را بر روی هوادهی فاضلاب در یک تانک و تأثیر آن بر تسریع اکسیداسیون مواد آلی انجام داد. در ادامه این امر تحقیقات مختلفی بر روی هوادهی فاضلاب انجام شد تا اینکه در سال 1910 میلادی Black & Phelps گزارش کردند که با تزریق هوا در مخزن فاضلاب می توان بطور قابل ملاحظه ای از فساد فاضلاب جلوگیری کرد.
در خلال سالهای 1913-1912 میلادی Clark & Gage در مرکز پژوهشی Lawrence به این نتیجه رسیدند که با هوادهی فاضلاب می توان توده میکروارگانیسم ها در بطری کشت کرد و این پدیده در تانک نیز تا حدودی با تشکیل یک لایه یک اینچی مجزا روی سطح فاضلاب اتفاق افتاده که نقش قابل توجهی در تصفیه فاضلاب دارد. نتایج برجسته این پژوهش باعث شد که Dr.Fowler از دانشگاه منچستر انگلستان پیشنهاد تحقیقات مشابهی را در این خصوص بر روی سیستم فاضلاب شهر منچستر بدهد.
در سال 1914 و در نتیجه این پژوهش ها Arden & Lockett دریافتند که لجن بدست آمده طی هوادهی فاضلاب نقش بسیار مهمی را در تصفیه فاضلاب به عهده دارد. Arden & Lockett نام این فرایند را ((لجن فعال)) گذاشتند چرا که این نام بیانگر تولید یک توده فعال از میکروارگانیسم هایی بود که می توانستند باعث تثبیت هوازی مواد آلی موجود در فاضلاب شوند.
لجن فعال، (به انگلیسی: Activated sludge) به توده بیولوژیکی جمع شده در سیستم‌های تصفیه فاضلاب، که در نتیجه گندروی و رشد باکتری‌ها و سایر موجودات زنده ذره‌بینی، در حضور اکسیژن محلول تشکیل شده‌اند، اطلاق می‌گردد.
به فرایند تصفیه بیولوژیکی پساب که در آن مخلوطی از لجن فعال و فاضلاب، بهم خورده و هوادهی می‌شود، تصفیه با لجن فعال گفته می‌شود. قسمتی از لجن فعال متعاقباً از طریق ته‌نشینی جدا شده و خارج می‌گردد، یا در صورت لزوم به فرایند بازگردانده می‌شود.
جهت اطلاع از چگونگی مصرف و قیمت این محصول با این شرکت تماس بگیرید.